Pensioneren op 65, 66, 67 is een kunstmatige eindstreep die niet langer in onze moderne tijd past.  Je hoeft alleen maar om je heen te kijken om te zien dat tijden aan het veranderen zijn. Het verhaal van een pensioentijd die besteed wordt aan het drinken van martini’s, golf spelen of met een zeilboot de wereld rond kan eerder een doodlopende weg zijn dan een droom. Voor velen van ons kan pensionering 30 jaar of langer duren en zal niet gezien worden als een geïsoleerde economisch gebeurtenis maar eerder deel van een continue planning van jouw leven. 

Het Nieuwe Pensioen Verhaal van Peter de Kuster vertelt het verhaal van de mogelijkheid om vrijheid te bereiken door jouw eigen doelen na te streven, in jouw eigen tempo, op jouw eigen voorwaarden…. ongeacht jouw leeftijd.

Peter zal met jou een gedetailleerd verhaal vormgeven over jouw eigen gewenste toekomst en hoe jij dit wilt bereiken. 

Hij zal met jou antwoorden vinden op de volgende vragen:

1. Hoe zal jij jouw tijd gaan besteden? Je hebt 168 uur in een week; hoe zul jij deze uren betekenisvol maken?
2. Hoe zul jij jezelf inzetten? Hoe zul jij gebruiken wat jij weet, wat jij hebt ervaren en wie jij bent in de volgende fase van jouw leven?

Over Peter de Kuster

Peter is founder van Storytelling voor Financieel Dienstverleners.. Hij schreef  50+ boeken in de serie The Hero’s Journey & The Heroine’s Journey die wereldwijd door miljoenen zijn gelezen. Peter heeft een MBA in Marketing,  MBA in Financial Economics op het TIAS en studeerde af op de universiteit van Nijmegen in Sociologie and Communicatie Wetenschappen.

Wat kun je verwachten?

1.   Wat Pensioneren Betekent:  Het Einde van Pensioneren zoals Wij dit Kennen
2.   De Grote Pensioen Mythes
3.   Het Einde van het Werk/Pensioneren Ultimatum
4.   Passie voor jouw Werk Kan Altijd een Deel van Je Leven Blijven
5.   Je Bent Zo Oud als Je Zelf Denkt
6.   Van Betekenis Blijven in de Wereld
7.   Je hoeft niet te pensioneren om te doen waar jij van houdt
8.  Neem geen Genoegen met een lauw “Zwitser-Leven”
9.  Hoeveel Kost Jouw Loonstrookje Jou?
10.  Maak een Betekenisvolle Transitie
11.  Maak een Middelenrijke Transitie
12.  Jouw Geld en Jouw Leven

Introductie

Op een lezing, een tiental jaren geleden, vroeg ik een groep managers in marketing “wat wil je doen als je groot bent?” De emotionele ontlading die plaats had in het gesprek dat volgde overtuigde mij van een feit van het moderne leven waar ik mij meer en meer bewust van werd: Veel te veel mensen zijn ongelukkig in het werk dat zij doen. Hun antwoorden onthulden dat veel mensen diep van binnen het gevoel hebben dat zij compromissen hebben gesloten, in verschillende mate, wie zij zijn voor wat zij kunnen krijgen. Zelfs enigen van hen die de dingen hadden die zij willen hadden het gevoel dat ze tekort schoten in termen van voldoening. 

Zijn wij een verloren generatie die puffend en proestend een snelweg af rijden die nergens naar toe gaat?  Letten wij alleen op de euro’s om richting te bepalen en hebben wij de waardering voor andere maatstaven voor een goed leven verloren? Deze vragen lieten mij nadenken over wat het verhaal over werk en pensioneren is geworden in onze samenleving. 

Een paar jaar geleden vroeg een financieel dienstverlener mij om te kijken naar de redenen dat mensen weinig aandacht en interesse hadden voor hun pensioen. Waarom zij te weinig spaarden voor hun pensioen. Mijn onderzoek liet mij concluderen dat de boodschap die financieel dienstverleners uitzenden niet resoneert met 75 tot 80% van de populatie.  De boodschap was in de basis: “Je spaart niet genoeg, je geeft te veel uit, je bent kortzichtig. Onverantwoord. Onverschillig. Schaam je.” De bedrijfstak veronderstelde dat het probleem simpelweg was dat de mensen leven voor het hier en nu. Hoewel dat wellicht waar is, is het niet de kernreden.  

Het probleem is, zo je het een probleem kunt noemen, is dat mensen niet het ‘pensioneren van hun ouders’ willen. Meer dan 80 procent van de populatie wil blijven werken om diverse redenen en op verschillende tempo’s in hun leven. Zij zijn al getuige geweest wat er gebeurd na 40 jaren gewerkt te hebben – een caravan, een golf lidmaatschap en een senioren flat – een virtuele transplantatie richting de uithoeken van de samenleving. 

Hoe dieper ik zocht, hoe duidelijker het voor mij werd dat traditionele noties van pensioneren zich ontwikkeld hebben tot iets meer. Wanneer mensen tegenwoordig over pensioneren praten, spreken zij zelden over gepensioneerd leven, zij spreken vaak over leven in vrijheid. Zij willen vrij zijn om hun doelen na te volgen, in hun eigen tempo en vrij om een gevoel van balans in hun levens te krijgen. 

Honderden persoonlijke interviews onthulden twee onderliggende problemen:

1.  Veel mensen bevredigen elke materiële behoefte met weinig of geen gedachten over hun toekomst, omdat zij er geen heil in zien om te wachten tot ze te oud zijn om zich te vermaken;
2. Veel anderen brandden de spreekwoordelijke kaars aan beide kanten op in banen en omgevingen die zij haten om genoeg geld te verdienen om op een dag het koord door te knippen en te doen wat zij willen.

Maar beide scenario’s leiden tot de fatale vergissing van het traditionele pensioneren – dat werk en genieten in verschillende fases van het lezen ondergebracht zijn.  Het was onvermijdelijk dat ik mensen vond die de pensioenpuzzel opgelost hadden door iets te doen waar zij van hielden, geen behoefte voelden om er mee op te houden (alleen langzamer aan doen) en die hun leven wilden balanceren tussen familie, loopbaan en vrije tijd. Zij ontdekten een “Nieuw Pensioen Verhaal” waarin zij niets hadden om van te pensioneren. En zij vonden het leven waar zij ooit van dachten dat het gereserveerd was voor hun pensionering.  

Passie Pensioneert Nooit – Het Nieuwe Pensioen Verhaal erkent hoe ouderwets en irrelevant het industriële eeuw model van pensioneren is geworden in een tijd waar ideeën de belangrijke economische waarde vertegenwoordigen. Dit verhaal erkent de noodzaak voor balans en de futiliteit om werk voor één levensfase te reserveren en vrije tijd voor de volgende levensfase. 

Dit Nieuwe Pensioen Verhaal vereist een verschuiving in zowel hoe wij onze levens plannen als hoe we onze middelen managen. Het werk dat we moeten doen is deels filosofisch en deels financieel. Diegenen die hun levens hebben vrijgemaakt hebben dit gedaan met wijs, voorzichtig management van hun middelen en met een intolerantie voor alles consumerende,  doodlopende straat loopbanen – ongeacht hoe materieel vervullend deze loopbanen kunnen zijn. 

Die veranderingen hangen al een tijdje in de lucht. Mensen herkennen ze intuïtief en zijn het met deze veranderingen eens. Ik werd geraakt door de frustratie en berusting ten aanzien van pensioneren van zoveel mensen en ik voelde mij geroepen om de ideeën te verwoordden die het Nieuwe Pensioen Verhaal vormen.

Mijn hoop is dat jij het doel zal zien voor wat het is – vrijheid.  Ik wil mensen de waarheden zien omarmen die hen vrijheid geven, zowel materieel als filosofisch.  Ik vind het moeilijk te geloven dat enig leven was bedoeld voor het enige doel van geld vergaren. Hoewel persoonlijke welvaart kan leiden tot grotere autonomie, ligt werkelijke vrijheid in het vinden van betekenis, passie en geluk in alle aspecten van onze levens. 

Ik hoop dat Het Nieuwe Pensioenverhaal een rol kan spelen in hoe jij een leven en werk creëert waar jij van houdt en nooit van wil pensioneren. Passie Pensioneert Nooit.   

Pensioneer Oude Verhalen over Pensioneren

Ben eerlijk. Pensioneren is niet een geweldig idee.  Zeker niet op 65 jarige leeftijd. Pensioneren zoals wij het vandaag kennen is een relikwie uit een tijd en wereld die al lang voorbij is. In de moderne economie zijn conventionele verhalen over pensioneren niet alleen ongeschikt maar ook contra productief. Het concept van pensioneren was een onlogisch gefundeerde en kortzichtige sociale manipulatie, die niet langer relevant is en out of touch met onze tijd. 

We worden dagelijks blootgesteld aan berichten die ons brein bestormen met waarschuwingen dat we meer moeten sparen als we van de economische klip willen springen die de pensioendatum is.  En velen van ons zijn overtuigd geraakt dat we eerder van die klip willen springen – indien mogelijk, veel eerder. Maar willen we echt stoppen met werken? Het is triest dat omdat zo veel mensen in jobs, bedrijfstakken en kantoren werken die zij haten, zij zichzelf overtuigd hebben dat het antwoord is het einde van hun werkend bestaan (pensioneren).  Maar het feit blijft staan dat zij niet zo geobsedeerd zouden zijn met het idee van stoppen wanneer zij deden wat zij wilden met hun leven. 

Veel mensen denken dat het antwoord ligt in helemaal stoppen met werken, omdat zij problemen hebben met hun werkomstandigheden. Dit staat gelijk aan een frontale lobotomie laten doen omdat je een hoofdpijn hebt.  Veel anderen willen ophouden met wat zij nu doen om in staat te zijn iets anders te doen; zij willen een verandering maar zijn ervan overtuigd dat zij een berg van geld nodig hebben om de switch te maken.  Daarom hebben zij besloten om hun dromen uit te stellen in de veronderstelling dat wanneer zij eindelijk de middelen bij elkaar hebben zij nog steeds het verlangen en de drive hebben om die nodig is om hun dromen te volgen. Mensen in deze omstandigheden – en er zijn er veel – zouden moeten stilstaan bij het psychologisch nuchtere feit dat wanneer zij zich voortduwen in een loopbaan die zij verafschuwen, zij fietsen op langzaam leeglopende banden. De rit wordt ruwer en lastiger tot zij ontdekken dat hun aspiraties in de greppel terecht zijn gekomen en zij weinig energie over hebben om aan een nieuwe reis te beginnen. 

Hetzelfde kan gezegd worden over diegenen die een lauwe benadering hebben van hun werk. Zo’n benadering resulteert in een gebrek aan groei, een gebrek aan motivatie en mentale uitdaging en aangetaste energie niveau’s.  Wanneer de lauwe benadering onze status quo wordt, zijn we goed op weg naar een onvervuld leven. 

De Kunstmatige Eindstreep 

Werk doen dat je verafschuwt of in omstandigheden werken waar we niet van houden tast onze spirit aan. De reden dat zoveel mensen zich in zulke scenario’s bevinden is omdat ze een idee gekocht hebben over pensioneren dat tot op het bot verrot is. Het idee dat we zouden moeten doen waar we niet van genieten om het geld te accumuleren dat we nodig hebben om op een dag te gaan doen waar we van houden. Dit hopen om te doen wat we willen is de reden waarom het concept van pensioneren aantrekkelijk is voor velen. Veel individuen bevinden zich in de loopbaan waarin zij niet willen zijn. Zij zien de pensioendatum met een geldbedrag als de enige manier om uit de race te stappen. Het probleem is samengesteld wanneer wij ons realiseren dat we overtuigd zijn geraakt dat we moeten rennen naar een kunstmatige eindstreep in een race die nooit goed afloopt. De kunstmatige eindstreep is de pensioendatum. De race is de toepassing van onze vaardigheden en ideeen zolang wij ervan genieten om ze te gebruiken. Wanneer we werkelijk houden van wat we doen kunnen we ons tempo wat vertragen of de plek veranderen waar we aan het rennen zijn, we stappen echter nooit uit de race.  

Waarom hebben zo veel mensen hun leven gegeven aan werk waar zij niet van genieten? De reden is simpel. Omdat zij het geld nodig hebben. Waarom hebben zij het geld nodig? Zodat ze genoeg hebben om te pensioneren en gaan doen wat zij willen. Geweldig. We offeren 40 productieve jaren op zodat we de vrije hand hebben tijdens onze herst/winter jaren. 

Hoewel je er wellicht niet veel over gehoord hebt, diegenen die de magische pensioendatum halen en uit de race stappen zijn niet allemaal gelukkig met hun beslissing. Ze doen het echter omdat zij het gevoel hadden dat zij het moesten. Desillusie ratio’s zijn huizenhoog voor gepensioneerden. Volgens een onderzoek zegt 41 procent dat pensioneren de meest ingewikkelde aanpassing in hun leven was en de meesten worstelen nog met de monotonie, verveling, gebrek aan doelen en gebrek aan intellectuele stimulansen die traditionele pensionering biedt. Er is een goede reden dat gepensioneerden niet gelukkig zijn – pensioneren is een onnatuurlijk idee. Het concept is tegengesteld aan het behoud van de menselijke spirit. Veel mensen willen niet het pensioneren zoals wij het kennen. Wat zij willen is vrijheid om hun eigen doelen en interesses te volgen. Zij willen hun eigen beslissingen nemen. Zij willen doen wat zij willen, wanneer zij het willen en waar zij het willen. Zij willen verandering van de sleur die hun loopbaan leven is geworden. We hebben het verhaal aangehoord dat het juiste bedrag aan geld alleen die vrijheid kan kopen. 

En dat is waarom we zo kwetsbaar zijn voor berichten die ons vertellen dat we een bepaald bedrag op pensioendatum nodig hebben om onze vrijheid te bereiken. Maar dat is gewoonweg niet waar. Ik laat op deze website talrijke verhalen zien van mensen die het leven leiden dat zij willen – vandaag – en die niet een grote hoeveelheid geld bezitten.  Door dit vertekende beeld over pensioneren hebben we de geldwagen voor het paard gespannen. We zeggen dat we geld sparen zodat we ooit een leven hebben. Maar in het proces stellen we het hebben van een leven uit om genoeg geld bij elkaar te schrapen. Te veel mensen wachten veel te lang. 

Met enige financiele creativiteit en een nieuw verhaal over pensioneren kun je zowel het leven vinden dat jij echt wilt – zo niet nu, dan is het volledig mogelijk binnen de komende vijf jaren. Het bereiken van vrijheid van jouw werkend leven betekent het kritisch bekijken van jouw levensstijl, financiele gewoontes en het vinden van een manier om het allerbelangrijkste op de eerste plaats te stellen. Bepaal ten eerste het pad dat je moet nemen om het werk te doen waar jij van houdt en vervolgens stel een plan samen om voor dit privilege te betalen. Wij dienen een veel vindingrijkere benadering toe te passen om de transitie naar een leven te maken waar wij van houden en nooit van willen pensioneren.  Verderop in dit verhaal zullen we enige van de meer vindingrijke benaderingen presenteren die mensen hebben toegepast om hun passie en dromen te volgen. 

Illusies, Desillusies en Hype

Mario, mijn vriend en pensioenadviseur vertelde mij het volgende:  ‘Wanneer jij mij vraagt, ‘wie zijn de meest tragische klanten die jij kent?’ denk ik dat mijn antwoord je zou verrassen.  Het zijn niet de stellen van middelbare leeftijd die ontmoedigd zijn omdat ze ontdekken dat ze niet in staat zijn om te pensioneren op het moment dat zij dachten. Het zijn niet de klanten wiens pensioenvoorzieningen lager uitvallen dan gedacht en die hierdoor hun plannen voor een vroege pensionering moeten uitstellen. Het zijn de gepensioneerden met een geweldige pensioenvoorziening die zich dood vervelen. Deze personen hebben het gevoel dat zij verwijderd zijn uit de mainstream van het leven en vanuit de zijlijn mogen toekijken en niet terug mogen keren’

Of zoals een man het verwoordde: ‘Pensioneren is een sport voor toeschouwers. Je wilt meedoen met de anderen op de golfbaan, de zakelijke besprekingen, de gemeenschappelijke doelen. Ik zou er een moord voor over hebben om weer aan het spel mee te mogen doen’.

Toch zijn er veel mensen in een gekke goudrush om te komen naar de plek waar de ‘grumpy old men’ leven.  Aan de zijlijn. Of op de tribune.

Velen van ons, echter, hebben al genoeg gezien van het pensioneren van onze ouders en voorgangers om te weten dat dit niet een leven voor ons is. Wij hebben het verhaal bedacht dat ons leven er eentje van uitdaging, betekenis, stimulering en beroepsmatige avonturen zal zijn. We zijn niet geïnteresseerd in het eindigen van deze race!

Dit punt werd mij helder toen een vriend mij vroeg of ik plannen had om te pensioneren. Ik dacht erover na en toen daagde het mij. Ik hou van wat ik doe. Ik schrijf, ik spreek, ik reis, ik adviseer ondernemers hoe zij echte betekenisvolle relaties aangaan met klanten. Waarom zou ik daar mee ophouden? Wanneer ik zou pensioneren zou ik volgens mij mezelf vernietigen. Deze realisatie was  belangrijk voor mij omdat het mij hielp te beseffen dat ik mijzelf niet langer zorgen hoefde te maken over een specifiek geldbedrag op enige leeftijd. Er zal altijd iets voor mij te doen zijn en ik zal er altijd van genieten om het te doen. Je maakt geen plannen om te pensioneren van je passie in het leven.

Betekent dit verhaal dat ik mijn toekomst uitgeef en de waarde van sparen voor later niet zie? Integendeel! Omdat ik mijn vrijheid zoveel waardeer oefen ik de zakelijke discipline uit om haar te behouden. Ik weet dat één onzinnige aankoop of investering de boeien van zakelijke gevangenschap terugbrengt in mijn leven.

Er zit wijsheid in balans. Omdat ik hou van wat ik doe maakt het de noodzaak kleiner om te plannen voor financiële vrijheid. Leven kan ons voor onverwachte gebeurtenissen en situaties plaatsen die radicaal onze koers wijzigt; arbeidsongeschiktheid, een overlijden in de familie, scheiden, ouders die afhankelijk worden enzovoorts. We moeten financieel vooruit plannen omdat we onze mening met de tijd veranderen. Wat mij vandaag energie geeft kan mij een decennium later vanaf nu vervelen. Financiële planning is nodig om de vrijheid te kopen om te veranderen wanneer wij dat willen.

Twee type mensen zouden hun plannen voor volledig pensioneren op leeftijd 65 jaar of op een eerder tijdstip moeten vergeten. Ten eerste diegenen die zich NIET kunnen veroorloven om te pensioneren op leeftijd 65 en ten tweede degenen die zich WEL kunnen veroorloven om te pensioneren op leeftijd 65.

Een moderne maatstaf van succes lijkt te zijn hoeveel jaren je eerder kunt pensioneren.  Is het versnellen van jouw tempo richting verveling en moedeloosheid werkelijk een goed idee? Aan de andere kant is een moderne maatstaf van falen hoeveel jaren je nog dient door te werken om te kunnen pensioneren. Hoe langer je dient te wachten hoe meer je faalt inzake pensioneren. Deze maatstaven zijn aan het veranderen. Wanneer het aan de komende generatie van 50+ ers ligt zullen deze percepties volledig op zijn kop gezet worden. Diegenen die dienen te werken zullen niet de losers zijn omdat zij nog in het spel zijn en zij zullen ontdekken dat werk hen vitaal, betrokken en gezonder houdt. Diegenen die in staat zijn om volledig te stoppen zullen ervoor kiezen om het niet te doen omdat zij niet op een langzaam pad naar intellectuele dorheid, verveling en monotone vrije tijd willen.  

Wij zijn nog steeds in de vroege fase van een Nieuw Pensioen Verhaal – een modern perspectief op wat pensioneren werkelijk betekent. Mensen worden nog steeds achtervolgd door oude regels en media hype die hun gebrek aan voorbereiding en interesse om de kunstmatige eindstreep te halen benadrukken. Je kan haast niet ontsnappen aan media nieuws over de mensen die te weinig pensioen hebben opgebouwd en de advertenties van financieel aanbieders die deze oude koeien uit de sloot blijven trekken. 

Oude Pensioenverhalen, Nieuwe Realiteiten

Voor velen inspireren deze berichten urgentie en spaarzaamheid; voor vele anderen inspireren zij alleen angst, zelfverachting en hopeloosheid. Berichten zoals “Je zult niet genoeg hebben’  of ‘ wanneer jij dit pensioenpremie gespaard had zou jouw potje nu dit waard zijn’ creeren een gevoel van vrees en falen. Voor honderdduizenden Nederlanders die geen goedgevulde pensioenpot hebben (het gemiddeld aanvullend pensioen ligt onder de Euro 1000 per maand) zijn berichten over hoge inflatie, stijgende energieprijzen een bron van onrust. Zij waren overtuigd dat zij op de pensioendatum een veilig inkomen zouden hebben maar helaas wordt dit inkomen niet regelmatig aan de inflatie aangepast. Zij weten dat zij nooit in staat zullen zijn om het kleine vermogen op te bouwen waarvan ‘ pensioen experts’ hen vertellen dat zij die bij elkaar moeten vergaren willen zij niet een armoedig pensioentje hebben.  Het moderne pensioen portret, zoals het getekend wordt door de financiele dienstverlening, is in feite een draak met twee hoofden, omdat het plaatje dat de laatste 50 jaar gepromoot is niet alleen illusie is maar ook onrealistisch. 

De illusie is die van cocktails drinken op het strand. Een onbezorgde oudedag. Al dit is van jou, wanneer jij pensioneert, en hoe eerder je pensioneert des te beter. Mogelijk heb je mensen ontmoet die deze illusie geloofd hebben en nu leven met een kater van verveling en doelloosheid in hun leven. Ik heb veel van deze mensen ontmoet en de blik in hun ogen inspireerde mij tot het schrijven van dit verhaal. Velen hebben ondervonden dat deze verveling hen tot destructieve gedragspatronen heeft aangezet. Velen hebben hun verouderingproces versneld omdat meer eten/drinken uit verveling hen zwaarder en ongezonder hebben gemaakt.  Het telt allemaal op tot een onvermijdelijke conclusie: pensioneren is een onnatuurlijke conditie! Zelfs als je jezelf kunt veroorloven om te pensioneren is het ergste wat je kunt doen jezelf volledig terugtrekken. 

Wanneer je gepensioneerden vraagt hoe het men hen gaat antwoorden ze vaak ‘ik houd mij bezig’. Dit is een erkenning van de activiteiten leegte die pensioneren gebracht heeft. Zij zijn werkelijk gelukkig wanneer zij druk zijn te doen waar zij van houden.  

Het imago over pensioneren die ons verkocht is is simpelweg niet waar. Een onderzoek laat zien dat 41 procent van de gepensioneerden rapporteren dat pensioneren een lastige aanpassing is. Slechts 12 procent van pasgehuwden vond dat het huwelijk een lastige aanpassing is en slechts 23 procent dat een kind krijgen een lastige aanpassing was. De reden dat de aanpassing aan pensioneren zo lastig is voor velen is eenvoudig: pensioneren zoals het gedefineerd is voor ons is zo nooit bedoeld. Pensioneren is een illusie omdat degenen die zich de illusie kunnen veroorloven erdoor gedesillusioneerd zijn en diegenen die het zich niet kunnen veroorloven worden erdoor achtervolgd. 

Dat brengt ons bij het andere hoofd van de draak, veel mensen kunnen zich niet veroorloven te pensioneren op de manier die de pensioenbedrijfstak promoot. Het is onrealistisch voor velen een manier te vinden om genoeg geld opzij te leggen om richting de pensioennorm van 70% van het laatstverdiende loon te komen. Het is waar dat veel mensen meer zouden kunnen sparen wanneer zij meer financiele discipline zouden hebben. Maar waarom zou een derde van de bevolking die haar best doet met wat zij hebben rond moeten lopen met een slecht gevoel over vandaag omdat zij niet een niveau in de toekomst kunnen bereiken dat iemand voor hen vastgesteld heeft? 

De verhalen dat we te weinig voor pensioen sparen zijn gefundeerd op een gefabriceerd en nu afbrokkelend filosofisch fundament: dat is, dat we dienen te pensioneren op 65, 67 of een vooraf bepaalde leeftijd. Of eerder, indien mogelijk.  Velen van ons zullen niet pensioneren op een vastgestelde leeftijd. Wij, als een generatie, zijn niet geinteresseerd in kunstmatige eindstrepen. 

Het Nieuwe Pensioen Verhaal Uitdaging

Is het doel om veel gespaard te hebben en gelukkig, of gelukkig te zijn en gespaard te hebben?

Denk erover na: Zou ik mijn eigen gedachten over pensioneren opnieuw dienen te bekijken?

Onderzoek het: Wat ben ik aan het sparen? Waar ben ik aan het sparen?

Beslis en kom in actie:

• Praat met mijn partner over pensioneren 
• Verzamel en organiseer mijn financiele informatie

Wij Willen Werken  

Een recent onderzoek onder ondernemers laat zien dat 85% van ons door willen werken tijdens de pensioenjaren (ik denk dat zij zullen ophouden met hen pensioenjaren te noemen wanneer we gaan doorwerken).  Een derde van de respondenten geloofde dat ze bleven werken omdat zij de inkomsten nodig te hebben. De meerderheid (67 procent) gaf echter aan dat zij door willen werken omdat zij wilden werken. 

Een ander onderzoek onthulde meer van waarom wij willen blijven werken. Deze studie onthult details van wat beleggers willen doen wanneer zij pensioneren. 85 procent zei dat ze wilden blijven werken in enige vorm. Antwoorden van respondenten vielen in de volgende vijf categorieen:

1.  Ik wil zo lang als ik kan werken – doen wat ik nu doe (15 procent)
2. Ik wil een ondernemer worden (26 procent)
3. Ik wil een nieuwe job vinden (34 procent)
4. Ik wil een balans vinden tussen werk en leven (10 procent)
5. Ik wil het “traditionele” pensioneren (15 procent)

We zullen dieper naar deze studie kijken. Voor nu volstaat om te zeggen dat we traditioneel pensioneren in de ogen gezien hebben en het afgewezen, dat is iedereen op 15 procent van de ondernemers na. Mensen hebben ooit ‘pensioneren’ gezien als ‘uit de race stappen’. Het feit is dat we niet langer uit de race willen stappen. We willen de vrijheid hebben om in ons eigen tempo te gaan. De beslissing nemen of we rennen, joggen of wandelen. We willen in staat zijn af en toe uit te rusten en terug te keren wanneer wij daarvoor kiezen. En, het meest belangrijke, we willen op het pad rennen dat wij zelf gekozen hebben.

Dit is Het Nieuwe Pensioen Verhaal. Het is helder voor de meesten van ons dat we niet ‘het pensioneren van onze ouders’ willen. Het enige dat gepensioneerd dient te worden zijn oude verhalen over pensioneren.

Je Krijgt Toch Nog Opties 

Je zult nog de nodige opties hebben om uit te kiezen in jouw toekomstige werk leven. Deze opties bieden jou allemaal hetzelfde: vrijheid om het werk leven vorm te geven dat jij wilt. Jouw werkgever gaat jou niet een email sturen met dit bericht, maar ze hebben jou meer nodig dan jij wellicht denkt. De kosten en frustraties bij de pogingen om jou te vervangen in onze huidige markt geven werkgevers de noodzakelijke motivatie om te doen wat nodig is om jou binnenboord te houden.

Niet alleen wil de meerderheid van ons (85 procent) werken, maar de werkplek gaat ons nodig hebben wanneer we ouder worden en gedwongen worden op te houden.  Een belangrijke demografische verschuiving frustreert werkgevers. Zodra babyboomers beginnen te pensioneren, zullen er niet genoeg jonge werknemers zijn om hen te vervangen, vooral in management posities tussen 30 en 50 jaar.  Dit fenomeen is bekend geworden als de ‘brain drain’ en zal veel flexibele mogelijkheden bieden in de toekomst voor ons allemaal.  Het maakt het nu al mogelijk voor een selecte groep professionals om hun jobs te herstructureren op elke manier die zij willen, inclusief van full time naar part time werken gaan en consulteren, mentor zijn en op het kantoor van hun keuze werken. De leeftijd gerelateerde brain drain is al begonnen en wordt gevoeld door werkgevers die de stress ervaren van een krappe arbeidsmarkt.  

Jij kunt meer opties hebben dan jij nu denkt.  Het werk leven dat jij wilt vinden is niet langer meer een kwestie van genoeg geld sparen zodat je kunt stoppen.  Er zijn vele andere manieren om zo’n transitie te maken. Het werk leven waar jij van droomt kan slechts een paar jaren – of een paar beslissingen – verwijderd zijn van waar jij nu bent. Eén ding is zeker, echter;  de werkplek van vandaag heeft jou meer nodig dat ze wil laten blijken. Het is jouw beurt om te leren hoe je jouw onderhandelingspositie versterkt. Werkgevers kunnen zich niet langer de kosten veroorloven van het omzet verlies wanneer ervaring, know-how en relaties met klanten de deur uit lopen. Volgens de demografische ontwikkelingen van de komende tien jaar zal deze brain trend voort blijven duren. 

Tikt de Financiële Klok? 

Om de één of ander reden zijn sommige professionals in de financiële dienstverlening heel traag in het begrijpen van de filosofische verschuiving rondom pensioneren. Sommigen in de bedrijfstak promoten nog steeds oude ideeën die niet resoneren met de spirit van de moderne generatie. Ironisch gezien frustreert het velen in de financiële dienstverlening dat mensen te weinig sparen voor hun pensionering. Worden regelmatig morele bezwaren over gemaakt in diverse media. Gebrek aan discipline, verantwoordelijkheidsgevoel, kortzichtigheid, financieel verwend en verkeerd opgevoed. Dat is hoe men de consument ziet. Dient tegen zichzelf beschermd te worden. Verplicht te worden om te sparen voor pensioen voor eigen bestwil. 

Langzaam begint door te dringen dat deze pleidooien om te sparen voor pensioen misschien het verkeerde plaatje gepromoot hebben en dat dit verklaart waarom de meeste mensen er geen aandacht aan schenken. 

“Je hebt genoeg nodig om te stoppen op leeftijd X “

“Je moet sparen voor de dag waarop jij afscheid neemt van jouw werk”

” Wanneer je niet zoveel spaart voor zo lang, zul je niet hebben wat je nodig hebt en kun je niet met pensioen”

De emotionele onderstroom van deze berichten lijkt zich te vertalen naar angst en schaamte voor velen die hen horen. Ik heb honderden mensen geïnterviewd voor hun financiële planning die vertelden dat zij zich ‘losers’ voelden omdat het lijkt of iedereen om hen heen het goed voor elkaar heeft behalve zij.  Zij lezen over mensen met gouden parachutes en dikke online rekeningen. Wat de financiële dienstverlening dient te doen om te gaan resoneren met de spirit van het modern publiek is met het herdefiniëren van het begrip ‘pensioneren’ en mensen helpen om een persoonlijk verhaal te maken over hun eigen leven in deze fase. En die definitie dient realistisch te zijn!.  Niet iedereen zal 300.000 Euro in beleggingen hebben of een werkgeverspensioen van netto 1500 per maand om hen te ondersteunen wanneer zij de AOW gerechtigde leeftijd bereiken. Er is geen reden waarom deze mensen niet in staat zouden zijn om met een planner, adviseur of coach aan tafel te gaan zitten en een plan ontwerpen dat hen helpt om te kopen wat zij werkelijk willen. Vrijheid. De vrijheid om te doen waar zij van houden zolang zij ervan houden. 

Onderaan de streep geldt dat de meesten van ons willen blijven werken. Sommigen willen werken omdat we van betekenis willen zijn, om een actieve rol te spelen in de samenleving waarin wij leven. Sommigen van ons willen werken omdat dit hen mentaal scherp houdt en betrokken. Sommige willen werken omdat eerlijk werk een zuiverende en verrijkende kwaliteit kent. We hoeven niet meer te horen over de pot met goud die vol moet zijn op leeftijd X.  Het zou fijn zijn om een plan te hebben dat past met jouw eigen visie op het leven en verlangens – een visie die geld verdienen trouwt met doen waar wij van houden en meer hoop in ons inspireert dan moedeloosheid. Het is duidelijk geworden dat de oude berichten over pensioenplanning niet langer van toepassing zijn of zouden moeten zijn. Het feit dat velen van ons werk zullen vinden waar zij van houden en nooit willen stoppen is een goed voorteken voor onze financiële toekomst. 

Onze grootste angst en onzekerheid voor onze latere jaren zou niet moeten gaan over de betaalbaarheid van de zorg en de sociale zekerheid of over failliet gaan maar over geen doel en betekenisvol werk hebben. 

Sociale zekerheid zal er zijn. Wanneer jij met discipline spaart zal jouw geld aangroeien en daar zijn om jou te helpen. Wanneer je werk vindt waar jij van houdt zul je altijd geld verdienen. In dit scenario zul je niet noodzakelijk rijk zijn of volledig gepensioneerd, maar je zult gelukkig zijn. 

Het Nieuwe Pensioen Verhaal Uitdaging

Wat denk jij over de betaalbaarheid van de AOW en de Zorg?

Denk erover na.  Hoeveel zal ik rekenen op de AOW en de Zorg? Waarover ben ik bang over wat betreft mijn financiële toekomst?

Onderzoek het: Waar is mijn geld nu Is het belegd? Is het alleen aan het rusten? 

Beslis en kom in actie:

• Neem actie en leer over mijn geld en waar het is
• Betrek mijn partner in het leerproces
• Maak een lijst van mijn geldzorgen
• Beslis hoe je deze angsten gaat aanpakken (tip: kennis verdrijft angst)

The Day After

De pensioen kater verschijnt op verschillende momenten voor verschillende mensen en helemaal niet voor anderen. Degenen die het meest genieten van pensioneren lijken vaak de mensen te zijn die opgebrand zijn van wat zij op het werk deden dat de gedachte om niet terug te hoeven direct tevreden maakt. 

Velen van ons zijn getuige geweest van de worsteling van onze ouders met de emotionele realiteit van pensioneren. De kater kan binnen een week of twee beginnen. Het begint zodra gepensioneerden vragen ” Is dit alles wat ik ga doen de rest van mijn leven?.  Zij zijn letterlijk ziek van gemakzucht. Het lijkt erop dat iedereen een verhaal heeft over iemand die met pensioen ging en direct begon te desintegreren en binnen twee jaar begraven was. Het weghalen van betekenisvol werk  zoog het leven direct uit hen. Het lastige van de aanpassing is dat we mensen vragen iets te doen wat onnatuurlijk is en gestoeld is op sommige zeer gevaarlijke veronderstellingen. 

We vragen gepensioneerden niet alleen een aanpassing te maken naar een gepensioneerd leven, we vragen hen leeftijd aanpassingen te doen – uit te schakelen wie zij zijn en de activiteiten die hen voortdrijven – alleen maar omdat zij een bepaalde leeftijd hebben bereikt. De werkelijke aanpassingen aan leeftijd zouden gerelateerd dienen te zijn aan onze gezondheid, onze mobiliteit en onze mentale scherpte. Deze fysieke veranderingen gebeuren wanneer zij gebeuren. De natuur haalt ons in. De uiterlijke persoon takelt af en wij passen ons aan. 

Pensioneren heeft historish gezien een vervalste ‘leeftijd aanpassing” opgelegd die mensen vertelt dat wanneer zij eenmaal een bepaalde leeftijd hebben bereikt zij niet meer in de race zitten. We zien nu pas goed hoe foutief de beloftes van de valse god in onze samenleving is: pensioneren.  Het is een levensstijl belofte die grotendeels gebouwd is op mythes. Deze mythes of foutieve veronderstellingen ten aanzien van pensioneren zijn in een langzame aftocht in de harten en geesten van de aankomende generaties en bij velen die al gegeten hebben van de vruchten van het traditioneel pensioneren. Een onweerlegbaar feit dat naar voren komt is dat pensioneren niet langer zal zijn wat haar bedenkers ermee bedoelden. Tijden zijn veranderd – en dat zou ook moeten gebeuren met ons denken en ons verhaal over pensioneren als een levenskeuze. 

De Oude Pensioen Mythes 

We kijken nu naar de mythes die geleid hebben tot zowel ontevreden pensioneringen en de stressvolle jacht naar een pensioendroom. Wanneer je dit bekeken hebt hoop ik dat je een meer realistisch verhaal zult hebben over wat jij wilt met jouw geld en jouw leven. Je in staat zijn om in slaap te vallen in de n acht wetend dat je jezelf niet meer druk hoeft te maken over het van een economische klip te springen op leeftijd X en je zult in staat zijn elke ochtend op te staan met een voortdurend gevoel van betekenis voor elke dag.  Hier zijn de mythes die het concept van pensioneren tot op de dag van vandaag beheerst hebben: 

Mythe 1.  65 jaar is oud  

Is dat zo?  Geloof jij dat? Denk eens terug aan iemand die jij dertig jaar geleden kende van 65 jaar en denk nu eens aan iemand van vandaag die 65 jaar is. Lijken ze op elkaar als mensen van dezelfde leeftijd? Neen, dat doen ze niet.  Waarom? Omdat mensen van 65 jaar nu veel jonger zijn dan 65 jarigen een generatie geleden.  Wij weten dit allemaal.  Kennen jullie die test waarmee je jouw ‘werkelijke leeftijd’ kunt vaststellen?  Het is test over jouw lifestyle, gewoontes, eetgedrag, de manier waarop jij jouw werk benadert, jouw houding en op het einde van deze meting komt er jouw ‘echte leeftijd uit’ – hoe oud jij echt bent, de persoon van binnen. Hoeveel van jullie kennen bijvoorbeeld kennen iemand die 65 jaar oud is en zich gedraagt als een 35 jarige?  Ik weet zeker dat je iemand kent.  Aan de andere kant, wie kent er een 35 jarige die zich gedraagt alsof zij/hij 65 jaar is?  In hoge mate weten wij dat leeftijd net zozeer een kwestie is van houding als van chronologie.

Er zijn veel 60+ ondernemers vandaag de dag die zich voelen en gedragen alsof ze 45 jaar oud zijn.  Zij hebben geen culturele verwachting nodig dat het tijd wordt om plaats te maken.

Mythe 2.  Pensioneren betekent per definitie niet werken 

Hoe verklaren wij dan het feit dat zo veel ondernemers nadat zij hun onderneming verkocht hebben weer na korte tijd aan het ondernemen gaan en uitgenodigd worden om aan de slag te gaan?  Twee derde van hen is binnen 1 jaar weer iets aan het ondernemen. Zij vinden de ruimte die ontstaat wanneer 1 van hen of beiden part time werkt voordelen heeft voor de relatie. We zien ook dat ondernemers bij pensioneren misschien de baby met het badwater hebben weggegooid.  Misschien was het ondernemen niet het probleem, misschien waren het de mensen waar mee samengewerkt werd of de plek waar gewerkt werd, of misschien waren het bepaalde klanten. Veel ondernemers realiseren zich dat er betekenis is in werk. Sigmund Freud zei dat om gelukkig te zijn we liefde en werk nodig hebben in onze levens. Misschien zit daar wat in.

Mythe 3.   We moeten pensioneren om te gaan doen waar wij echt van houden

Ik weet dat er geen mensen zijn die dit hardop zeggen. Het is een ongeschreven populaire vooronderstelling van veel mensen in onze samenleving.  Die ik graag wil uitdagen. Waarom zou je 40 jaar werken in iets waar je niet helemaal van houdt in de hoop dat je op een dag de vrijheid krijgt om te gaan doen wat je echt wilt. Mijn vraag is: wat gebeurt er als je op 65 jarige leeftijd arriveert met vier slappe banden?  Wat wil jij gaan doen als je groot bent?  Het maakt mij niet uit of je 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65 bent, stel jijzelf deze vraag: wat wil jij doen wanneer jij groot bent?

Je hoeft niet te wachten tot je 65 jaar bent om jouw passie te volgen.

Mythe 4.   Pensioneren is uitsluitend een geldkwestie

Wanneer ik het begrip ‘pensioenplanning’ noem, waar denk jij dan aan?  Waarschijnlijk denk je aan financiële planning naar jouw pensionering toe; genoeg geld hebben. Alsof, zoals een ondernemer het verwoordde, ‘wat wil je dat ik dan doe,  mijn geld knuffelen, is dat mijn leven?’  Neen,  pensioenplanning heeft uiteraard te maken met geldzaken, maar het heeft ook te maken met gezin, sociaal leven, ons werkleven, onze persoonlijke ontwikkeling, onze lijst van doelen,  de plekken waar wij naar toe willen, de dingen die we willen doen.  De dingen die we nog niet gedaan hebben in ons leven. Dat is allemaal onderdeel van pensioenplanning.

Zoals ik vaak tegen mensen vertel, wat heeft het voor zin om zo’n geweldige appels voor de dorst op te bouwen als ze in een boom hangen die aan het sterven is. Er is meer aan pensioenplanning dan alleen jouw geldzaken op orde krijgen.

Mythe 5. Een (Zwitser) Leven van Volledig Gemak is het Ultieme Pensioendoel  

Je kent die plaatjes wel van golfbanen, stranden en zwembaden waar brochures van verzekeraars mee vol staan.  Ik stel nu de vraag: is dit wat jou werkelijk gelukkig zal maken?  Je zult er snel achter komen dat een leven van gemak snel gaat vervelen. Het geeft je geen energie, inspireert niet. En daar gaat het werkelijk om in een lang en gelukkig leven: jezelf blijven energie geven, inspireren, nieuwsgierig blijven, blijven uitdagen, blijven ontdekken, blijven ondernemen.

En dit is een serieuze kwestie als het gaat om succesvol ouder worden. Recent alzheimer onderzoek laat zien dat wanneer je niet intellectueel uitgedaagd wordt in jouw 50+er,  60+ er, 70+er jaren je jezelf voorbereid op een koers van snel afwaarts glijden. We leren dat een leven van volledig gemak een kleine stap verwijderd is van een leven vol ziekte. We willen niet in een situatie terecht komen waarin we snel afglijden omdat we geen passie hebben die ons leven energie geeft. Dat is de enige belofte die een leven van volkomen gemak werkelijk kan waarmaken: we zullen er snel verveeld door raken.  Dus: we willen ons niet vervelen en we willen niet vervelend worden.

We willen balans in ons leven, we hebben vrije tijd, we hebben ontspanning, we hebben werk dat ons uitdaagt, we zijn nieuwsgierig, we willen nog steeds groeien, we zijn nog steeds elke dag van ons leven gepassioneerd.

Oude Pensioen Mythe: 65 Jaar is Oud

Oud is niet meer wat het ooit geweest is!  Bedenk wanneer de pensioenleeftijd werd vastgesteld; de meeste mensen leefden toen niet langer dan hun pensioenleeftijd. Nu leven we 20 tot 30 jaar langer dan de pensioenleeftijd. De leeftijd van 65 jaar in deze tijd lijkt totaal niet op de leeftijd 65 in zeg 1970.  De meeste mensen zijn niet oud op 65 jarige leeftijd. Zij kunnen al dan niet hun tempo hebben vertraagd. Het gedrag van Oscar winnares Helen Mirren kan als rolmodel dienen voor een actieve levensstijl van 60+ in de toekomst.

Het is ironisch dat onze samenleving, in plaats van zich aan te passen aan de trend van langer leven, een pensioenleeftijd blijft promoten die decennia eerder werd vastgesteld toen mensen leefden tot een leeftijd waarin ze de pensioendatum bij uitzondering haalden. Nog ironischer is dat velen, die een goede pensioenvoorziening of privé vermogen hebben opgebouwd zichzelf ervan overtuigd hebben om eerder met pensioen te gaan.

Velen van deze mensen hebben gefaald te begrijpen dat wanneer zij pensioneren met 55 jaar, zij net zo veel jaren in hun pensioenleven doorbrengen als zij deden in hun hele werkzame leven. Dit is geweldig wanneer je ontdekkingsreizen maakt in je werk die je energie geven en je uitdagen in de komende 30 jaren. Wanneer je dat niet hebt, zo laat de geschiedenis zien, zul je die 30 jaren nooit halen.

Hoe oud zul je zijn wanneer je werkelijk oud wordt? Het lijkt erop dat het antwoord op die vraag zo individueel is als de persoon die het antwoord geeft.

We weten dat de mijlpaal voor oud niet langer 65 is. Sommige recente onderzoeken tonen dat de meeste senioren voelen dat de mijlpaal voor oud ergens tussen de 75 en 80 is. Verwacht dat dit cijfer omhoog zal blijven gaan met de baby boom generatie.

Oude Pensioen Mythe: Pensioneren om te Gaan Doen Waar Jij Echt van Houdt

Miljoenen mensen wereldwijd offeren het heden op in de hoop dat zij hun hart volgen zodra zij gepensioneerd zijn. Vele mensen die hun passie willen volgen of een nieuwe focus zien dit als hun enige hoop.

Julia Child maakte een Proefrit in haar Droomjob in Le Cordon Bleu in Parijs en creëerde een nieuwe loopbaan in de tweede helft van haar leven.  Passie, betekenis en een loonstrookje.

Ik heb veel meer andere opties ontdekt die mensen hebben toegepast om hun leven te bevrijden van de saaiheid van uitputtend en stressvol werk. Om bezig te zijn met hun passie en avonturen te beleven die zij zich eerst alleen in hun dromen konden voorstellen.

Er zijn vele creatieve benaderingen beschikbaar die je misschien nog niet overwogen hebt – benaderingen die jouw vermogen en inkomen integreren met jouw passies en jouw leven.

Gaat jouw leven over geld verdienen of gaat jouw geld over het verdienen van een leven? Een thema dat sterk gepromoot wordt in onze samenleving is dat we altijd het pad zouden moeten kiezen van het meeste geld. Als gevolg hiervan stallen veel mensen hun passies en interesses en volgen het pad dat het meeste geld oplevert. Waarom? Zodat ze ooit genoeg geld hebben om te doen wat zij echt willen.

Zie hier wat we bedacht hebben:  De Proefrit in jouw Droomjob. Je hoeft jouw huidige onderneming, jouw volgende hypotheekbetaling of de toekomst van jouw kinderen niet op het spel te zetten. Je kunt een Proefrit maken. Veilig jouw droomonderneming uitproberen.

Dit tragische verhaal van belangrijke dingen op de tweede plek zetten, in onze onderneming en ons leven is de reden waarom zo veel mensen uitkijken naar pensioneren. Zodat ze kunnen doen wat zij echt willen. Zij hebben gekozen om geld te verdienen in plaats van geld te gebruiken om een leven te verdienen.  De vraag is of zij dan nog de energie en passie hebben om hun droom te volgen.

Oude Pensioen Mythe: Pensioen is Uitsluitend een Geld Kwestie

Deze implicatie is de grootste vergissing van de pensioenbedrijfstak. Het idee dat pensioneren slechts een economische klip is waarvoor wij een parachute nodig hebben op leeftijd 65, is de primaire verkoop boodschap geweest die de bedrijfstak de laatste 40 jaar heeft uitgezonden.

Het probleem is dat veel mensen een appeltje voor de dorst bewaren dat zij laten groeien in een stervende boom. Het appeltje is hun pensioenspaargeld en de stervende boom is hun pensioenleven.

Pensioneren is een levensveranderende gebeurtenis, niet een economische gebeurtenis. We moeten ophouden pensioneren te behandelen als een exclusieve geld aangelegenheid en een meer holistische benadering ontwikkelen. Een benadering die de aspiraties van het individu, levensfase, gezinsverantwoordelijkheden, gezondheid kwesties en geldoverwegingen integreert. Mensen willen de connectie tussen hun passies, hun leven en hun geld als een geheel exploreren.

Anders eindigt ons leven spijtig.

Oude Pensioen Mythe: Pensioneren = Niet Werken

Het pensioneren van de toekomst zal niet langer een ‘cold turkey’ afzien van werk zijn, op een willekeurig tijdstip, op een willekeurige dag zoals in High Noon de sheriff zichzelf pensioneert.  Ook al dreigt het grootste gevaar ooit voor zijn stadje. Een bende met wraakzucht die verwacht wordt rond het middaguur.

Het pensioneren in de toekomst zal bepaald worden door 1 persoon: jij!  Jij zult beslissen hoeveel je wilt werken, waar je wilt werken en wanneer je wilt werken. De groeiende trends in flexibiliteit in werken zal vrijheid opleveren voor jou.

Mensen zullen een pensioneren ontwerpen waar zij mee kunnen leven. Dit zal part time betekenen voor sommigen en in en uittreden in de arbeidsmarkt wanneer zij dat willen voor anderen.

De twee extreme opties in het oude pensioenmodel – alles werk of geen werk – is simpelweg een relikwie van het verleden. In het nieuwe verhaal zullen we vele mogelijkheden exploreren voor betekenisvol werk voor jou op elke leeftijd

Oude Pensioen Mythe: Een (Zwitser) Leven van Gemak is het Ultieme Pensioen Doel

Een leven van totaal gemak is één stap van een leven vol ziekte. De reden dat veel gepensioneerden zich ziekelijk voelen is omdat met het wegvallen van het contrast en de paradox van betekenisvol werk, vrije tijd haar betekenis verliest. Eerst raak je verveeld, daarna word je vervelend. Vissen en golven zijn leuk om te doen, maar zij zijn slechte fulltime bezigheden voor een periode van 25 jaar voor de meesten.

Er zijn veel te veel ‘grumpy old men’ die het pensioenlandschap bevolken. Zij zijn ‘grumpy’ omdat zij zich vervelen. Deze reisgids ontkracht de mythe van een vervullend full time vrije tijd leven dat je in pensioen brochures tegenkomt. Velen van ons vinden betekenis en passie in ons werk en een noodzakelijke catharsis in onze vrije tijd.

Het is lastig om van het ene te genieten zonder het andere. Het is een noodzakelijke paradox in onze levens. Dit is de reden dat veel ondernemers die hun bedrijf verkocht hebben terugkeren naar een vorm van werk binnen één jaar, en de meesten doen dit full time. Zij zouden sterven als ze dit niet deden.

Er is een manier om met jouw passie door te blijven werken dat zowel leuk is als vervullend

Pensioen Gaat op aan Zorg

Jij zult een groot deel  van Jouw Pensioen Inkomen Uitgeven aan Doktoren, Pillen en Zorgdragers.

Deze universele veronderstelling over de financiële belasting van zorg in jouw pensionering zal op zijn kop gezet worden wanneer jij een gezondere, meer geëngageerde troisieme age ontwerpt. Dan zul je minder geld uitgeven aan Zorg. Eerder aan zweefvliegen.

Verveelde gepensioneerden ontwikkelen slechte gewoontes. Doelloze gepensioneerden zijn zieke gepensioneerden. Niet uitgedaagde gepensioneerden hebben geen motivatie om hun lichaam, geest of spirit te gebruiken. Er zijn prachtige verhalen met bewijs over fysiek welzijn – mentale scherpte en zorguitgaven voor uitgedaagde versus niet uitgedaagde gepensioneerden.

Het juiste verhaal, de juiste attitude, de juiste benadering en het juiste gedrag zal resulteren in gezondere gezondheidsuitgaven en ook meer geluk.

Ik kan dit Alleen 

De opmars van online beleggen en privé verzekeringspolissen om te sparen voor later hebben veel mensen laten geloven dat zij geen hulp nodig hebben bij het plannen van hun financiële toekomst.  Dat is te vergelijken met te zeggen dat omdat ik mijn eigen vitaminen en pillen kan kopen ik geen dokter nodig heb. Koop je de juiste vitaminen en pillen voor jouw situatie? Wanneer is de laatste keer dat je een controle had? Of zou je er liever geen hebben en geloven dat je geen risico loopt? Wanneer het gaat over de gezondheid van ons financieel vermogen vervallen veel mensen in ontkenning. Het zelfzorg fenomeen in de gezondheidszorg is een goede zaak zolang wij niet gaan geloven dat wij alles geloven dat we dienen te weten. Net zoals er tijd en een plek is voor een gezondheidsexpert, zo is er ook een tijd en plek voor een financieel expert, adviseur of geld coach. 

Velen onder ons missen ofwel de specifieke kennis, de planning expertise en/of de discipline om zelf de eigen financiële planning te doen. Wanneer we iemand inhuren om ons te helpen uit te vinden wat we willen uit ons leven en onze geldzaken betalen we niet alleen voor advies, we krijgen ook richting en een benodigde mate van financiële discipline en verantwoording. Wanneer je niet op de plek zij waar je wilt zijn of je hebt geen idee wanneer je daar zult zijn is het goed om één feit onder ogen te zijn: wanneer je werkelijk in staat was om dit in jouw eentje te doen zou je het al gedaan hebben!  Ik wil praten met iemand die er geweest – iemand die mij kan begeleiden om de juiste en veilige keuzes te maken. De sleutel voor jou is om de juiste geld coach te vinden, iemand die jou en jouw unieke dromen en situatie begrijpt en jou zal steunen en richting geven op jouw reis.  

Een Sexier Verhaal

We hebben een sexier verhaal nodig over pensioneren. Het oude verhaal klopt niet meer. Pensioneren is gebouwd op mythes. Het verhaal over pensioneren gaat door een langzame edoch legendarische transformatie.  Voor 85% van ons gaat het niet langer over uit de race stappen. Het is een kans om jezelf opnieuw uit te vinden. Een tweede helft van jouw (werkzame) leven te creëren. Een nieuwe balans vinden tussen werk en vrije tijd. Een nieuwe droomjob vinden. Als ondernemer of professional (part-time) verder gaan. Alles behalve pensioneren. Het is onze kans om te kapitaliseren op alles wat we geleerd hebben over werk en over leven. Een mislukkeling is iemand die geblunderd heeft en niet in staat is geweest te leren van deze ervaring.

We moeten beginnen om pensioneren en pensioenspaargeld te noemen wat ze werkelijk zijn: een tweede kans en bevrijdingsgeld. Velen van jullie kijken gewoon uit naar het lanceren van een volledig nieuwe ‘jij’. Velen van jullie willen iets anders proberen. Velen van jullie spelen met ideeën die jullie al jaren hadden. Velen van jullie willen tijd vrijmaken voor geliefden en jullie leven voor een tijd te vereenvoudigen.

De reden dat niemand anders jouw pensioenverhaal voor jou kan definiëren is omdat het een verhaal is over jouw leven en jouw dromen.

Stel jezelf de vraag wat er zou veranderen wanneer er geen kunstmatige eindstreep voor jou klaar ligt?

Hoe zou het de manier veranderen waarop je nu leeft en voor morgen jouw planning maakt, wanneer je ermee stopt om te rennen naar een kunstmatig doel om te pensioneren op een vastgestelde leeftijd? Om jouw bedrijf te verkopen omdat je ‘plek’ vrij moet maken?

Verwijder deze eindstreep uit jouw gedachten, leven en verhaal en het zal voor alle drie bevrijdend blijken.

Maak jezelf los van de pensioenmythes en ga om met de realiteiten van jouw leven. Wanneer de eindstreep verwijderd is blijft over na te denken over ons heden en onze hoop voor de toekomst. We zullen ophouden met het opofferen van ons heden om een illusie van geluk in een verre toekomst na te jagen. We zullen focussen op het doen van werk, hier en nu, waar wij van houden – onze droomjob – die aansluit op onze talenten en uitdrukking geeft aan onze passies. We zullen onze queeste beginnen om werk te vinden dat voelt als spel.

Een vreemd fenomeen dat moeilijk te verklaren is, is hoe geld haar weg lijkt te vinden naar degenen die hun hart volgen en hun interesses en passies uiten in hun werk. Er komt nog iets op jouw pad wanneer jij jouw hart volgt – in flow zijn, gelukkig voelen – dat is een kostbaar goed dat niet te koop is voor geld.

Het Nieuwe Pensioen Verhaal is : 

Vraag jezelf af, Wat is er aan pensioneren dat mij heeft aangetrokken of afgestoten?

Vraag jezelf af, Waar kijk ik het meest naar uit?

Vraag jezelf af,  Waar maak ik mij het meeste zorgen over? 

Het Einde van het Werk/Pensioneren Ultimatum

Een krappe arbeidsmarkt is een motiverende factor voor veel senior professionals om in hun huidige job te blijven, op zijn minst op een part – time basis.  De wet van vraag en aanbod zal in de richting van de professional werken de komende jaren. Wat dit betekent voor individuen die vooruit kijken naar werken tijdens pensioenjaren is hun mogelijkheid om hun eigen koers te kiezen in termen van baan flexibiliteit en verantwoordelijkheden. Jouw werkgever zal jouw ervaring nodig hebben en zal in toenemende mate bereid zijn om jou te laten werken op jouw eigen voorwaarden. 

Twee dingen zullen dienen te veranderen om onze werkende levens te verlengen; dat zijn hoe wij denken en de manier waarop onze organisaties denken. Wanneer je dit verhaal bent blijven lezen hoop ik dat ik je overtuigd heb dat ondernemen een integraal onderdeel, – wellicht gereduceerd – van jouw leven zal blijven. Onze organisaties beginnen in te zien dat zij hun attitude en cultuur moeten veranderen ten opzichte van hun verouderende werknemers populatie wanneer zij willen blijven concurreren in de komende decennia.  Organisaties die niet beginnen in te spelen op deze nieuwe ontwikkelingen kunnen zich opmaken voor een harde wake-up call. De vergrijzing zal hen hard treffen. De modellen van werven, ontwikkelen en pensioneren van werknemers die in het verleden gewerkt hebben zullen tekort schieten wanneer men ze ongewijzigd blijft gebruiken.  Twee simpele feiten wijzen naar deze komende werkgever crisis. 

1.   De babyboom generatie, het grootste segment van de ondernemers wordt snel ouder
2.   Het tekort aan jong talent wordt elke dag nijpender

Deze demografische trends zullen zeer diepgaande implicaties hebben voor hoe organisaties hun mensen managen. Deze trends zullen organisaties dwingen om:

• Opnieuw te bedenken hoe zij mensen aantrekken en behouden
• Veranderen hoe zij mensen motiveren en belonen
• Uitvinden hoe een vergrijzend werknemersbestand innovatie en productiviteit zal beïnvloeden

De organisaties die deze demografische realiteiten beginnen te adresseren en de waardevolle maar ouder wordende werknemer bedienen zullen floreren in de komende jaren wanneer zij het best beschikbare talent aantrekken. Werkgevers beginnen nu de eerste verstoringen te ervaren van een talent tekort dat enorme proporties gaat aannemen in de komende tien, vijftien jaar. 

HET TALENT TEKORT 

Het goede nieuws voor jou is dat er niet genoeg jong talent aanwezig is om jouw plek in te nemen zou je willen vertrekken de komende 10 tot 20 jaren. Werkgevers zullen veranderingen dienen aan te brengen willen zij jou voor een langere periode behouden. Tot voor kort konden organisaties zich permitteren om oudere werknemers de deur uit te laten lopen omdat er voldoende opvolgers waren om hun plek in te nemen. Nu met de vergrijzing hebben organisaties geen andere keuze dan zich te wenden tot de huidige werknemers. 

De Kosten die Organisaties Betalen 

De kosten van het negeren van de impact van de ouder wordende werknemer op de organisatie cultuur zal breed en indringend zijn. De kwestie zal werving en behoud, productiviteit, innovatie, concurrentiekracht en de aard van de cultuur zelf beïnvloeden wanneer het niet snel door leiders van organisaties wordt aangepakt.  De organisaties die visie hebben zijn al beginnen om zich voor te bereiden op de vergrijzende werknemerspopulatie. 

Attractie en Retentie van Top Talent 

Aantrekken en behoud van top talent is al een belangrijke kwestie voor organisaties die fervent aan het concurreren zijn voor de vaardigheden van beschikbare jongere werknemers. Wanneer de pool van jongere werknemers op begint te drogen zullen werkgevers gaan kijken naar de groepen vanaf 45 jaar om de leegte te vullen. Alle bestaande paradigma’s over ondernemen, innovatie, engagement, persoonlijke groei zullen moeten veranderen om de ondernemer van 45 jaar en ouder aan te spreken.

Wanneer ondernemingen de grijsharige ondernemers in de toekomst willen aanspreken zullen zij hun verhaal met enige hardnekkig voorkomende vooroordelen over leeftijd dienen te herschrijven. Ondernemen van vandaag wordt gekarakteriseerd als hoge performance en innovatief; en deze twee begrippen roepen beelden op van ‘jeugd’.  De jonge onderzoekers die een geweldig nieuw software idee in een garage ontwikkelen en in een onderneming transformeren is een dominante mythe. Zijn hoge productiviteit en innovatie het exclusieve domein van de jongere ondernemers?

The Willis Towers Watson study “Managing the Workplace of the Future” stelt:

“The acceptance of the psychological link between innovation and youth is so strong that many employers will need to develop ways to create innovative cultures that are age irrelevant…. They will need to create cultures that engage people and motivate performance regardless of age. In the same way that companies have invested in the renewal of their operations over the past decade, they will now have to invest in the renewal of their human capital.”

Productiviteit en Concurrentiekracht 

De veranderende demografische situatie gaat de mogelijkheden van organisaties beïnvloeden om in de markt te produceren en concurreren. Wat zal gebeuren met de productiviteit in een bedrijf wanneer al haar ervaring en intellectuele kapitaal de ‘vergrijzing’ exit nemen met niemand die de leegtes opvult? Hoe lang zal het voor dit bedrijf duren om het niveau van het vertrekkende talent te vervangen en opnieuw te trainen. Technologische vooruitgang kan helpen met sommige human capital verliezen maar er is geen technologie aanwezig om de leegte op te vangen van persoonlijke kennis en ervaring.  Op het eerste gezicht lijkt de huidige high – performance werk cultuur op spanning te staan met een voornamelijk ouder werknemersbestand. Bedrijven zullen het idee moeten overwinnen dat high performance betekent jeugd. Waarschijnlijk zullen zij babyboomers helemaal niet van dit idee hoeven te overtuigen.  Ik denk dat babyboomers het paradigma van innovatie door jeugd zelf met daden zullen tegenspreken. Net zoals zij ieder ander paradigma in hun revolutionaire leven hebben verpletterd. 

De Brain Drain

Arthur Christmas :  De kerstman wordt gedwongen te pensioneren. 

Wij zijn in de eerste fases van een human capital exodus waar organisaties mee aan de slag dienen te gaan om enige hoop te hebben om waardevolle talenten voorbij hun bedoelde pensioenleeftijd. Deze demografische exodus is al herkend door de meer vooruitziende bedrijven in onze cultuur die al de noodzakelijke veranderingen hebben gemaakt om ervaren en kennis binnen te houden voor zij de deur uit lopen.  Vergrijzing is een crisis die door Business Week magazine een ‘Brain Drain’ wordt genoemd.  

Oudere professionals die genereuze pensioenen kregen maken zich op om de werkplek en masse te verlaten net op het moment dat veel bedrijven inkrimping van hun management.  Bedrijven zoals Deloitte reageren op door sommige van hun waardevolle partners – die minder financiële redenen hebben om te blijven – toe te staan hun eigen droomjob vorm te geven.  Deloitte geeft deze individuen de kans om hun jobs te herstructureren op bijna elke manier die zij willen. Sommigen gaan van fulltime naar parttime, anderen gaan van consultancy naar mentor zijn van jongere werknemers in hun organisatie.  Deloitte is er snel bij geweest en heeft een antwoord op een uitdaging waar veel organisaties mee te maken krijgen : de leeftijdgerelateerde brain-drain.  De hoop is dat deze verschuiving in houding ten opzichte van leeftijd als een bron voor wijsheid en ervaring in meer bedrijfstakken zal plaatsvinden inclusief onze samenleving als geheel. De tijd is gekomen om vooroordelen ten aanzien van leeftijd te overwinnen die oudere individuen veroordeeld hebben om op de tribune te gaan zitten of achter de geraniums. 

Flextime, part-time, het virtuele kantoor,  hybride werken, innovatieve consultancy arrangementen en gefaseerd pensioneren zijn allemaal tekenen dat oude ideeën over werken in loondienst op haar kop worden gezet. Hoewel de meerderheid van organisaties nog niet al deze flexibele vormen praktiseren zijn ze in opkomst. Organisaties hebben geen keuze dan om meer flexibel te worden of ze riskeren een exodus van toptalent naar organisaties die deze flexibiliteit wel bieden. Dit is vooral waar voor die werknemers die het grootste vermogen van allemaal bezitten: ervaring. Er komt meer en meer vrijheid van dienstverband aan voor ons allen wanneer we leeftijden en levensfases bereiken waar we willen vertragen, van koers veranderen,  van omgeving veranderen of met nieuwe uitdagingen experimenteren. 

Organisaties kunnen zich niet langer veroorloven om deze kwestie te negeren of dicteren. Twee factoren werken tegen de organisatie die weerstand heeft tegen verandering. Ten eerste leven wij in een kennis economie en ten tweede de baby bust generatie (1966 – 1980) kan niet de benodigde werknemers leveren. Veel organisaties hebben nog niet de demografische ontwikkeling zien aankomen en kampen om die reden met personeelstekorten wanneer zij niet alles in hun macht doen om hun meest ervaren werknemers te behouden. 

Deloitte heeft een Senior Leaders programma ontwikkeld dat hen helpt hun ouder wordend talent te behouden. Hun eigen pensioenregeling creëerde een probleem dat het Senior Leaders Program probeert te repareren. De talenten die zij proberen te behouden zijn vaak in hun 60- er jaren,  naderen hun pensioendatum.  De senior partners krijgen nieuwe en boeiende jobs aangeboden die flexibiliteit en variëteit in zich hebben. Velen worden aangemoedigd om hun tijd te verdelen tussen mentor zijn en in contact blijven met top klanten.  De behoefte aan dit type programma dient om te illustreren hoe idioot en ouderwets verplichte pensioenleeftijden zijn, maakt niet uit over welke leeftijd het gaat.  Mentor zijn is één van de betere voorbeelden van de onmetelijke bijdrage die senior professionals kunnen brengen richting de competitieve werkplek. Wat is de zin ervan om alle wijsheid en ervaring naar de tribune te verbannen. Veel gepensioneerde individuen worden elke dag meer miserabel door te blijven zitten op een leven vol kennis waar niemand meer interesse in lijkt te hebben. 

Welke organisatie heeft geen problemen om op te lossen die niet deels geadresseerd kunnen worden door de vaardigheden en kennis van een grotendeels genegeerde populatie van 65 plus? En het idee dat de oudere werknemers bang zijn voor technologie is ook aan het vervagen. Onderzoeken laten nu zien dat de 55 plus tot de meest intensieve gebruikers behoren van computers en meer tijd online besteden dan elke andere groep.   

WERKEN VOOR EEN SPEELSTROOKJE  

Voor sommige mensen is het vooruitzicht om werk te gaan doen dat van betekenis is beloning genoeg. Ze werken niet meer uitsluitend voor het geld. Er zijn beloningen die veel verder gaan dan in strikt monetaire zin uit te drukken is.  Op dit moment geven al een groot aantal 60+ mensen in dit land hun vaardigheden, handen, harten, wijsheid, energie en geld aan sociale ondernemingen waar zij in geloven.  Naast eventueel een ‘speelstrookje’ ontvangen krijgen zij een gevoel van bevrediging uit werk, een gevoel van verbondenheid door samen doelen te bereiken en een gevoel van persoonlijke identiteit door wat zij bereiken.

Toy Story 3:  De Toys worden gedwongen te pensioneren 

De kunstmatige eindstreep is niet alleen kunstmatig.  Het is dom en wreed.  Wanneer het sociaal ultimatum om te stoppen met werken een individu beroofd van de eigen identiteit, bevrediging en connectie die een gevoel van betekenis brengt door te werken. Puur vanwege leeftijd. 

De tijd is gekomen voor alle organisaties om de demografische ontwikkelingen te bekijken, het feit te accepteren dat pensioneren niet een of-of propositie dient te zijn en haar werknemers de meer natuurlijke en flexibele gefaseerd pensioneren gaan aanbieden. De of-of benadering van werk en pensioneren werkt niet goed uit voor de meeste gepensioneerden,  en wanneer we kijken naar de demografie voor de komende tien jaar, zal het ook niet goed uitwerken voor de organisaties. 

Het Nieuwe Pensioen Verhaal Uitdaging

Heb ik een plan voor de toekomst, of alleen een toekomst met geen plan. 

Denk erover na: Heb ik een ultimatum om te pensioneren? Wat zijn mijn opties? Zie ik mijzelf voor de lol en beloning werken in plaats van alleen een salarisstrookje?

Onderzoek het: Wat zijn de pensioenregelingen van mijn huidige werkgever? Wat zullen mijn middelen, geld en vaardigheden zijn op leeftijd 55, 60, 65, 70? Wat zijn mijn opties en toekomstige alternatieven voor werk zoals ik er nu naar kijk?

Beslis en kom in actie:

• Ik zal de balans in mijn leven plannen tussen werk, vrije tijd, familie en vrienden, persoonlijke ontwikkeling
• Ik (wij) beginnen te onderzoeken wat levenstransities kunnen betekenen voor mij (ons) 

Werk Zal Altijd Deel Uit van Jouw Leven

Nu veel babyboomer in de 60 zijn en realiseren dat zij kunnen pensioneren zullen zij de beslissing gaan nemen of zij gelukkig zullen zijn met een beetje werk doen of helemaal geen werk. Een informeel online onderzoek vond dat een hoog percentage mensen bezorgd zijn dat hun vaardigheden niet ten volle gebruikt worden. Hieronder de antwoorden op de enquete:

1.  Ben je het eens dat werknemers boven de 55 een bron van talent zijn die door te veel bedrijven niet aangeboord wordt?  * Zeer veel –  64 %     *  Redelijk veel – 27% 
2.  Ben je bezorgd dat jouw talenten niet ten volle worden gebruikt nu je pensioneren nadert en na jouw pensionering?  * Zeer veel – 27 %  * Redelijk veel – 38% * Enigzins 13 %
3.  Wanneer jouw huidige werkgever jou de kans bood om te blijven werken op part-time basis wanneer je pensioneren nadert of daarna, zou jij interesse hebben?   * Zeer veel – 48% * Redelijk veel – 30% * Enigzins – 8% 
4.  Wanneer een nieuwe werkgever jou dezelfde mogelijkheid bood, zou je interesse hebben?   * Zeer veel – 47% * Redelijk veel – 30%  
5.  Ben je bezorgd dat zonder enige vorm van werk jij in jouw pensioenjaren iets gaat missen * Zeer veel – 23% * Redelijk veel – 29% * Enigzins – 21 % 

Houd er rekening mee bij het zien van deze cijfers dat zij gaan over mensen die vooruit kijken naar pensioneren.  Zoals we later zullen zien verdwijnt de illusie van een zalige pensionering zonder werk op het moment dat mensen daadwerkelijk pensioneren en al helemaal wanneer men een paar maanden van het pensioenleven heeft geprobeerd.  In zijn algemeenheid zijn wij niet een soort die gemaakt is om gelukkig te zijn met niets doen. 

EEN DAG UIT JOUW PENSIOEN LEVEN 

Stel je een gemiddelde dag in pensioenleven voor.  Je komt uit je bed tegen 10 uur, loopt in je pyjama rond in je huis terwijl je een kop koffie drinkt. Je zet de TV aan, pakt een boek, gaat naar een café restaurant voor de lunch en naar je 2 uur thee. Je komt thuis na een rondje golf voor een avond van televisieseries kijken. Hoe klinkt dat voor je? De mensen die zich gevangen voelen in hun werk zeggen impulsief ‘yes’!  Dat klinkt voor mij aantrekkelijk. Maar de realiteitscheck zit in de gedachte dat je deze routine de volgende 10.950 dagen van jouw leven gaat meemaken. Om gek van te worden.

Wat ontbreekt er aan dit verhaal?  Laten we een extra activiteit toevoegen aan dit scenario en kijken wat voor een verschil dat maakt. Je komt om 7 uur uit je bed en loopt in je huis rond in je pyjama terwijl je jouw koffie drinkt en jouw consultancy werk van de ochtend overdenkt, inclusief een conference call met een klant om elf uur.  Nadat jouw dag voorbij is en je het TV programma aanzet ga je naar de club. Wanneer het regent heb je hobby’s om je bezig te houden in de middag. Zou je zo’n routine volhouden voor de volgende 10.950 dagen van je leven? Door werk toe te voegen dat jou engageert maken we het een veel uitnodigender verhaal.

In plaats van pensioneren als een ‘cold turkey’ exit te zien kunnen we het zien als een transitie.  Het verloop van die transitie kan een geleidelijke afname van het aantal uren zijn die we werken. Het kan overstappen zijn naar freelance werk of een andere onderneming.  Wanneer je weglaat wat je verveelt of irriteert uit jouw huidige werk blijft over waar je van houdt en wat geweldige tastbare beloningen geeft. Van betekenis zijn, kameraadschap, gedeelde overwinningen, identiteit, adrenaline kick van de jacht, iets opbouwen uit niets, van concept naar realiteit zijn, impact hebben in de wereld. Deze voordelen zijn niet te onderschatten!

DE BETEKENIS VAN WERK

Wij dienen er mee om kunnen gaan dat werk betekenis geeft aan ons leven. In plaats van pensioneren te zien als een cold turkey exit van de werk wereld of een sprong van de klip van een dienstverband, dienen we het te zien als een transitie. De transitie kan een geleidelijke afname zijn van uren die je werkt op een dag. Het kan eruit zien als de overgang tot ondernemerschap of een andere loopbaan. Waarom komen zo veel gepensioneerden terug kort nadat ze gepensioneerd zijn? Blijkbaar missen ze de significante aspecten die werk in hun leven brengt.

Waarom vertelt 85 procent van ons dat we willen blijven werken in enige vorm of manier? Omdat we ons realiseren dat we voor al dat wij geven in ons werk, werk ons iets terug geeft. Wanneer we alle vervelende personen en frustrerende taken weghalen uit onze huidige job realiseren we dat werk geweldige ontastbare voordelen kan bieden aan ons: kameraadschap; gedeelde overwinningen en teleurstellingen; de adrenaline rush van de jacht; iets bouwen uit niets; van een concept naar een realiteit gaan; de realisatie dat onze inspanningen mensen en de wereld waar we in leven hebben beïnvloed, geïnspireerd of geholpen en een gevoel van iets bereikt hebben. Deze benefits moet je niet onderschatten wanneer we de plaats van werk in ons leven bepalen.

Een onderzoek onder werknemers vroeg hen waarom zij verwachten te blijven werken na pensioneren en vroeg aan gepensioneerden waarom zij bleven werken.

Motieven om te blijven werken na pensioendatum

Genieten van werk en betrokken blijven 64% 62%

Om geld te hebben om touwtjes aan elkaar te knopen 37% 26%

Om geld te hebben voor extra’s 36% 26%

Om zorgverzekering en andere benefits te hebben 37% 16%

Om kinderen en andere familieleden te steunen 18% 5%

Om een andere loopbaan te proberen 16% 5%

Gepensioneerden hebben ervoor gekozen dat de beste reden om betrokken te blijven is voor de vitaliteit, energie en voldoening die werk oplevert. Zij hebben erkend dat werk hen plezier geeft zelfs wanneer hun motief is de behoefte aan geld. De realisatie komt voor de meerderheid van gepensioneerden vroeger dan later dat volledig stoppen met werk geen goed idee is.

EINDE VAN HET ULTIMATUM

We leven in een samenleving die nog steeds pensioneren presenteert als een ultimatum. Of je werkt of je pensioneert. Dit ultimatum is dom, contra intuïtief en contra productief voor de samenleving. De toename van gefaseerd pensioneren laat zien dat we niet langer gecontroleerd willen worden door zulke ultimatums ten aanzien van werk. De auteurs Stephen Pollan en Mark Levine hebben het goed gezegd wanneer zij schreven “that we are no longer forced into patterns born in the industrial age. We can fore patterns for the information age, an age in which work is more closely attuned to life. As their most powerful weapon, Boomers can call on common sense. The marketing of retriement has produced a society that’s ill at ease and full of contradictions”. Zij concluderen met een statement dat de ironie van pensioneren als een ultimatum illustreert: “Think about it. Isn’t there something wrong when we sketch that people with limited skills collect welfare rather than work – but ask our most valuable contributors to spend their days on a golf course?

Ja, er is iets mis met dit plaatje. Ik zal je meenemen op een tour die laat zien hoe onze generatie voelt over de plaats van werk in ons leven en hoe en waarom we blijven werken. Hoe onze collectieve stem corporate Nederland aanspoort om het ultimatum te verlaten, de of-of benadering van werken en pensioneren. Een paar jaar vanaf nu zal pensioneren als een cold turkey keuze niet langer bestaan op een paar achtergebleven organisaties na. Binnenkort zullen oudere werknemers bepalen hoe lang en hoe veel ze zullen werken. Dit idee – gefaseerde pensionering – zal meer en meer voet aan de grond krijgen.

Als eerste moeten we onze verhalen over werk en pensioneren herschrijven en daarna moeten we onze instituties transformeren. Wanneer onze verhalen gegrondvest zijn in de realiteiten van de eeuw waarin wij leven zullen de instituties geen keuze hebben om te volgen. Het is een kwestie van tijd voor het Nieuwe Pensioen Verhaal de volgende decennia het beleid en de programma’s van onze corporaties, onze overheid en de pensioenbedrijfstak zal beïnvloeden. Het zal een herstructurering veroorzaken van corporate pensioen programma’s naar een meer flexibel en zelf-gedefinieerd model. Dit nieuwe model van pensioneren zal significant versnellen zodra werknemers hun verwachtingen en eisen ten aanzien van werken op latere leeftijd gaan uiten.

DE VIER VERHALEN OVER PENSIONEREN

Bij een onderzoek onder 1000 particuliere beleggers kwamen vier basisverhalen over pensioneren naar voren. 57% van hen had Euro 10.000 – Euro 100.000 belegd, 43% had meer dan 100.000 euro belegd. Het plaatje dat deze mensen tonen over het pensioneren dat zij wensen is een heel eind verwijderd van de cold turkey exodus van de werkende wereld die gepensioneerden uit het verleden hebben genomen.

Wat willen mensen doen tijdens hun pensionering? Het onderzoek laat zien dat de grote meerderheid (85%) verwacht op de één of andere manier door te werken. Het lijkt niet het werk zelf te zijn waar mensen van willen ontsnappen maar mogelijkerwijs de mensen waar zij voor werken. Dit onderzoek laat zien dat de meerderheid het zou willen proberen als zelfstandig ondernemer. Ik vermoed dat deze wens voor autonomie veel te maken heeft met de frustratie van het werken voor de incapabele, de controle freak en de onbetrouwbare net zo veel als het te maken heeft met zelfstandigheid. De studie onthult vier verschillende verhalen over de motivatie om te pensioneren.

1.  ‘Ik ga sterven met mijn laarzen aan’. (15%)  Deze mensen willen niet stoppen met werken. Zij genieten van het werk en de mensen waar zij mee werken.  Het enige dat deze groep zal doen stoppen is wakker worden op een ochtend en niet meer in staat zijn het werk te doen of helemaal niet opstaan. Deze mensen hebben hun passie gevonden en willen niet ophouden.
2. ‘Het is tijd om mijn eigen ding te doen’. (60%) Een eigen onderneming starten of een nieuwe job zoeken. De mensen in deze groep zien pensioneren als een kans om hun eigen onderneming te starten en hun eigen dromen te volgen. Ten eerste zijn er diegenen die een prachtige                   onderneming willen maar de zekerheid van pensionering nodig hebben om aan zo’n reis te starten. Ten tweede zijn er mensen die hun hobby of passie willen veranderen in een inkomen producerende onderneming.
3. ‘Er is meer in het leven dan geld verdienen’. (10%). Deze mensen herkennen de behoefte aan balans in hun leven. Velen zijn op volle snelheid bezig geweest in hun loopbaan en hebben het gevoel dat bezig zijn met werk hen het leven voorbij heeft laten vliegen.  Zij willen blijven werken maar in een rustiger tempo. Zij willen balans tussen hun werk en de verlangens van gezin, vrije tijd of algehele rust. Velen in deze groep willen een manier vinden om part time te werken of als een consultant.
4. ‘Blij om te stoppen’.  (15%) Dit zijn de mensen  die genoeg hebben van werken en de rest van hun leven willen besteden aan het genieten van de vruchten van hun arbeid. Hun plannen omvatten reizen, vrije tijd en genieten dat zij niet meer hoeven te werken. Sommigen genoten van hun werk tijdens hun loopbaan maar hebben genoeg van werk en willen doen waar ze zin in hebben. Zonder deadlines en agenda’s. Anderen haten hun werk zo erg en de tol van stress en inspanning dat zij nu een sterke aversie hebben ten opzichte van werk. En niet meer terug willen.

Er is nog een interessant patroon te zien bij nader inzien. Het percentage mensen die zeggen dat zij willen blijven werken in hun huidige job zolang zij kunnen stijgt dramatisch met iedere leeftijd groep met de piek voor de 50 – 64 jarigen. Een stijging van 12 procent naar 22 procent – dat is een stijging van 83%. Er zijn twee conclusies die we kunnen trekken uit deze trend:

1. Hoe ouder je wordt, hoe meer je de waarde van werk in jouw leven waardeert
2. Het toenemende verlangen om te werken naarmate je ouder wordt zal sommige van de financiële angsten en druk van pensioneren verlagen

Laten we deze conclusies nader bekijken.

Je waardeert de waarde van werk in jouw leven meer als je ouder wordt

Mijn kapper die recent 50 werd vertelde mij dat het luisteren naar postpensionering verhalen in zijn stoel hem ervan overtuigde om wat veranderingen aan te brengen in zijn pensioendoelen. Hij heeft nu besloten, wanneer zijn gezondheid het toe laat dat hij haar blijft knippen minstens een paar dagen per week tot hij in zijn 80er jaren is. Hij besloot ook dat hij zich niet het plezier van reizen en vrije tijd gaat ontnemen die hij aan het uitstellen was tot zijn pensionering. “Waarom zou ik wachten tot ik minder mobiel ben om alle dingen te doen die ik wil. Waarom ze niet doen terwijl ik er nog volledig van kan genieten? Plus, ik geniet van het werk en de contacten die het mij geeft. Waarom zou ik dat helemaal achterlaten?”

Mijn kapper heeft gezien dat het hokjesdenken van werk en vrije tijd in ‘werk jaren’ en ‘pensioen’ jaren niet een gezond iets is. Net als het belangrijk is om altijd tijd te hebben voor vrije tijd, is het net zo belangrijk om altijd wat tijd te hebben voor werk.

Het is mogelijk een kenmerk van jeugd om de verheffende aspecten van betekenisvol werk te onderwaarderen. Het is niet waarschijnlijk dat de jonge werknemer die dromen heeft om te pensioneren met 35 serieus nagedacht heeft over 50 jaren werkeloosheid. Er is geen twijfel dat hoe dichter werknemers van tegenwoordig bij pensioneren komen des te minder opgewonden zij zijn met de gedachte aan een werkeloos leven. De aantrekkelijkheid van hun loopbaan lijkt te groeien in attractie wanneer mensen ouder worden. Deze parallel tussen leeftijd en het verlangen om in de huidige job te blijven werken kan ook een indicatie zijn dat tegen de tijd dat mensen een bepaalde leeftijd bereiken zij zich gesetteld hebben in loopbanen waar zij zich redelijk comfortabel bij voelen. Onderzoek laat zien dat wanneer het werknemersbestand ouder wordt, het minder mobiel wordt. Dat is net zo waar bij de baby boomers als bij elke andere generatie.